Ik houd van de hectiek én van de puzzels

Wat doe je zoal als Beco/EVAN? 

Jay: ‘In het  kort: je coördineert alle bedden in het ziekenhuis. Patiënten die via de SEH of via de polikliniek binnenkomen moeten een plekje in het ziekenhuis krijgen. Met andere woorden: zij moeten een passend bed krijgen. Maar ook patiënten die al op een afdeling liggen moeten soms overgeplaatst worden, bijvoorbeeld als de situatie van die patiënt verslechterd. Dat betekent dus dat we een goed overzicht moeten hebben van de beschikbare bedden. Bij iedere plaatsing moet je goed inschatten of de patiënt past op de afdeling. Denk bijvoorbeeld aan de verpleegkundige zorg die moet worden geleverd. Daarom is de verpleegkundige achtergrond die we hebben zo belangrijk. Zo kan je meedenken over waar de patiënt het best past. Eigenlijk wordt er dus geen patiënt toegewezen of verplaatst in het ziekenhuis zonder dat mijn collega’s en ik daar vanaf weten.’

Willeke: ‘Als EVAN ben je continu bezig met de inventarisatie van het aantal vrije bedden versus het personeel wat er beschikbaar is. We kijken vooruit naar de planning van de volgende dag. Eigenlijk houden we ons net als de beddencoördinator bezig met de instoom van patiënten vanuit de SEH, IC, polikliniek en vanuit andere ziekenhuizen. Maar er zijn ook verschillen…’

Er wordt geen patiënt toegewezen of verplaatst in het ziekenhuis zonder dat mijn collega’s en ik daar vanaf weten.

Wat is het verschil tussen jullie functies?

Willeke: ‘Het eerste verschil is natuurlijk dat onze diensten elkaar aanvullen. Wij werken in de avonden en nachten, de beddencoördinatoren in de dagdiensten. Daarnaast is het ook een verschil dat de EVAN in uniform loopt. Dit is een verschil met de beddencoördinator, omdat wij zo nodig kunnen ondersteunen aan het bed. In de avonden en nachten is de bezetting minder dan in de dagdienst en moeten wij dus in kunnen springen. Zo worden wij opgeroepen bij reanimaties of bij oproepen van het Spoed Interventie Team (SIT), maar ook wanneer er een afdeling ondersteuning nodig heeft met voorbehouden handelingen (infuus, katheter) of met het meedenken en meelezen van het protocol. Daarnaast zijn we als EVAN verantwoordelijk voor de uitgifte van fixatiemateriaal. Soms is dit nodig bij agressieve en/of onrustige patiënten. We helpen dan ook met het aanbrengen daarvan. Maar we sturen in de avond en de nacht ook het team van schoonmakers aan om de doorstroom van patiënten te garanderen. Als we een bed voor een patiënt gevonden hebben, moet dat natuurlijk wel een schoon bed zijn in een schone kamer. Ook bij andere calamiteiten zoals problemen met bezoekers of zelfs brand of lekkage zijn wij overigens het eerste aanspreekpunt.’

Het is hollen of stilstaan in deze functie! Je weet nooit wat voor dienst je in gaat!

Vertel… waarom ben je Beco/EVAN geworden?

Jay: ‘Ik houd van de hectiek én van de puzzels. Ik vind het echt een uitdaging om zo te kunnen schakelen dat we voor iedereen een plekje kunnen vinden zonder dat de patiënt te lang moet wachten. Ook de samenwerking met de andere ziekenhuizen zorgt voor afwisseling. Zo voert het EMC cardiologische operaties uit bij patiënten die voor de nazorg weer terug naar ons komen. Het is dan belangrijk om ruimte te creëren, zodat je niet ineens “vol” ligt als die patiënt weer terug komt. Overal staat druk achter, want ook het EMC moet weer operaties uitvoeren en hebben weer de ruimte nodig voor nieuwe patiënten. Je schakelt ook met andere ziekenhuizen in de regio om capaciteit over te nemen wanneer zij vol liggen. We proberen elkaar te ondersteunen en helpen waar dat kan. Maar we nemen ook patiënten over vanuit het buitenland. Dit komt meer voor in de zomer en vakantieperiodes. Je kan je voorstellen dat we daar enorm veel voor moeten regelen – van papierwerk tot eventuele isolatie. Aan afwisseling in je werk heb je bij ons geen gebrek!’

Willeke: ‘Ik was al geïntrigeerd door de ‘EVAN-functie’ toen ik als verpleegkundige in de Flexpool werkte. Als er nood aan de man was dan waren ze er voor je. Het is zo interessant om zo’n overkoepelende functie te hebben. Daarnaast is het ook heel sociaal werk. Je kan écht het verschil maken en hulp bieden waar het nodig is. Het is hollen of stilstaan in deze functie! Je weet nooit wat voor dienst je in gaat!’

Hoe zien die diensten er ongeveer uit?

Jay: ‘Ik begin om 07.00 uur met de overdracht die we krijgen van de EVAN uit de nacht. Daarna breng ik alles in kaart. Ik bekijk dan dus hoe het beddenhuis er op dat moment uitziet. Ik ga ook altijd fysiek langs op de SEH en IC. Dan krijg je al zo veel mee van wat er speelt en dan kan ik al vragen beantwoorden over de beddencapaciteit en inschatten hoe druk het is. Daarna ga ik naar de afdelingen in de kliniek. Naast het plannen denk ik ook mee over de opties wanneer een afdeling onder druk staat. Misschien kan een andere afdeling ondersteunen? Omdat ik een totaalbeeld heb van de drukte en capaciteit op de afdelingen kan ik daar makkelijk tussen schakelen. Rond 11.00 uur ben ik altijd bij het overleg voor de Capaciteitsplanning voor de Chirurgie. De operaties worden dan gepland en er wordt dan dus gekeken of er genoeg capaciteit is om alle operaties door te laten gaan. Ondertussen blijven er natuurlijk ook patiënten binnenkomen vanaf de SEH en poli’s die je ook wilt opnemen. Nadat ik dus een overzicht heb, gaat het bellen, plannen en puzzelen beginnen! Het is best complex, dus we moeten vooral scherp blijven. Om 15.00 uur heb je de overdracht naar de EVAN en pakken zij het verder weer op.’

Willeke: ‘We kunnen binnen het team van de EVAN zelf roosteren. Heel fijn, want we stemmen de diensten die we werken dus met elkaar af. De avonddiensten in onze Rotterdamse ziekenhuislocatie Franciscus Gasthuis zijn vanaf 15.00 uur tot 23.00 uur en de nachtdiensten van 22.45 uur tot 07.15 uur. In het weekend zijn onze diensten vanaf 07.00 uur tot 15.30 uur. In onze Schiedamse ziekenhuislocatie zien de diensten er net iets anders uit.’

Welke situatie is jullie het meest bijgebleven?

Willeke: ‘Jeetje ik heb al zoveel meegemaakt! Maar ik kan er niet omheen dat de Coronaperiode heel veel impact heeft gehad op mij persoonlijk, maar ook op ons team. We hebben toen een hele grote rol gespeeld m.b.t. de capaciteit, maar we kregen ook continu SIT oproepen en waren erg druk met het overbrengen van patiënten naar de IC of het regelen van de overplaatsingen naar ziekenhuizen in het buitenland. Naast dat het natuurlijk een heel trieste periode was, hebben we daar wel echt geleerd hoe met een soort helikopterview naar de situatie moesten kijken.’

Hoe zijn jullie in Franciscus terecht gekomen?

Jay: ‘Mijn vriendin werkt in het Franciscus en attendeerde mij op de vacature van Beco hier in het ziekenhuis. Ik heb toen direct gesolliciteerd en gelukkig kon ik al snel op gesprek komen. Daarna was alles heel snel rond. Ik werk nu al een tijdje fulltime als beddencoördinator in Franciscus en dat bevalt mij heel goed!

Willeke: ‘Werken in het ziekenhuis past echt bij mij! Ik ben opgeleid tot oncologieverpleegkundige, zo heb ik jaren gewerkt. Ik heb op een gegeven moment een uitstapje gemaakt naar de gespecialiseerde thuiszorg en hospicezorg, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan! Ik ben toen in de Flexpool van Franciscus gaan werken om zo het ziekenhuis goed te leren kennen. Maar na een tijdje wilde ik meer vastigheid en heb ik gesolliciteerd op de functie EVAN! En dat doe ik nog steeds met veel plezier!’ 

Het is een goede baan om te combineren met een andere functie in het ziekenhuis. Het is bijvoorbeeld leuk om te weten dat mijn collega zowel werkt op de afdeling Kindergeneeskunde én als beddencoördinator.

Last but not least: wat willen jullie je toekomstige collega’s meegeven?

Jay: ‘Het is een goede baan om te combineren met een andere functie in het ziekenhuis. Het is bijvoorbeeld leuk om te weten dat mijn collega zowel werkt op de afdeling Kindergeneeskunde én als beddencoördinator. Je behoudt als beddencoördinator de verbinding met de afdelingen in de kliniek en je blijft bezig met je “klinische blik”. Je moet goed overzicht kunnen bewaren in de hectiek van de dag en goed kunnen plannen is heel belangrijk. Beddencoördinator zijn is zo ontzettend uitdagend! Het is een hele sociale functie en je hebt binnen no-time heel veel connecties in het ziekenhuis. Iedereen kent of herkent je!’

Willeke: ‘We zijn een zelfsturend team en in tegenstelling wat anderen misschien verwachten zitten we zeker niet alleen maar op kantoor. Als ik denk dat ik alles wel gezien heb, word ik toch ineens weer verrast met een nieuwe situatie. Geen dienst, patiënt of bed is hetzelfde wat dat betreft. Dat maakt het zo uitdagend! Ik vind het heel mooi om van grote waarde te zijn voor de afdeling en zorg er ook echt voor dat ik laagdrempelig benaderbaar ben. Het is heel belangrijk om stressbestendig zijn en je moet oplossingsgericht zijn. Bij problemen moet je er zelf mee aan de slag, dus je moet goed zelfstandig kunnen werken, prioriteiten kunnen stellen en beslissingen kunnen nemen. Op zijn Rotterdams gezegd: Niet lullen maar poetsen!’

Wil jij ook werken als beddencoördinator of EVAN? Bekijk dan onze vacatures en solliciteer direct!