Het is bijzonder dat we eigenlijk 3 afdelingen zijn, maar dan verpakt in 1.

Vertel.. Hoe ben je hier terecht gekomen? 

‘Ik werk hier sinds oktober 2022. Hiervoor heb ik veel ervaring opgedaan in de VVT-sector. Ik heb gewerkt in verschillende verpleeghuizen, in een hospice, een revalidatiecentrum en in de thuiszorg. Na een tijd merkte ik dat ik toe was aan meer verdieping. Ik wilde meer klinisch redeneren en mijn vaardigheden weer up-to-date krijgen. Ik ben tijdens de COVID-periode in een ziekenhuis aan de slag gegaan en daar heb ik de opleiding tot geriatrieverpleegkundige gevolgd. Na een tijdje heb ik de stap naar Franciscus gemaakt!’

Hoe ziet de afdeling eruit? 

‘Het bijzondere is dat we eigenlijk 3 afdelingen zijn, maar dan verpakt in 1. We hebben op de GTU 14 bedden waarvan 4 extra lage bedden voor patiënten met een delier. Voor deze 4 bedden hebben we 24 uur per dag en 7 dagen per week een verpleegkundige die op deze kamer aanwezig is. De verpleegafdeling Traumatologie en Urologie bestaat uit in totaal 25 bedden, hier is de verdeling tussen de specialismen 50/50. De combinatie met de GTU, de Traumatologie en de Urologie vind ik echt heel leuk.’

Wat doe je zoal als verpleegkundige op Chi 2? 

‘Op de afdeling hebben we een mix tussen geplande en ongeplande opnames. Bij de geplande opnames melden patiënten zich bij ons voor de operatie die die dag gepland staat. Wij bereiden hen voor, brengen de patiënten naar de OK en halen ze natuurlijk ook weer op. Daarna houden we ons bezig met nazorg, we houden de pijn en eventuele bloeding in de gaten, delen medicatie uit, geven adviezen mee over mobiliseren of over wat zij moeten doen als zij thuis zijn. Dit werk is meer protocollair. 

Bij de ongeplande opnames wordt er meer aanspraak gedaan op je verpleegkundig klinisch redeneren. We hebben veel en nauw contact met de artsen en houden ons bezig met pijnmedicatie en antibiotica delen, spoelingen van bijvoorbeeld drains en met infusen.’

Op de afdeling hebben we een mix tussen geplande en ongeplande opnames.

Welke ziektebeelden zie je hier veel voorbij komen? 

‘Voor de Urologie komen er veel patiënten met problemen aan de nieren of de prostaat. Zij hebben bijvoorbeeld nierstenen of er staat een ingreep gepland waar een (deel van de) nier wordt verwijderd. Hier zien we ook mannen met een vergrote prostaat waarvan een deel van de prostaat wordt verwijderd, prostaatkanker en blaaskanker, urineweginfectie en nierbekkenontsteking. Hier zitten veel geplande opnames tussen, op de ontstekingen en de hematurie en blaasretenties na. Voor de Traumatologie zien we heel veel breuken. Wat we heel vaak zien zijn mensen die door een ongeluk een enkel, been, schouder, arm of knie breken, maar ribfracturen zien we ook veel. Deze patiënten komen 9 van de 10 keer binnen via de SEH en komen dan door naar onze afdeling. Ook zien we hier soms geplande zorg met breuken die 10 tot 14 dagen eerder zijn ontstaan, maar die nog moeten worden geopereerd.

De GTU is een bijzondere afdeling in dit rijtje, want hier zien we voornamelijk geriatrische patiënten met een breuk. Denk bijvoorbeeld aan een gebroken heup. Oudere mensen hebben vaak last van botontkalking en daardoor breken zij sneller heupen. Zij ondergaan bij ons een operatie en moeten daarna revalideren. Daarbij komt een groot risico op vallen, ondervoeding of een delier kijken.’

Wat vind je zo mooi aan werken met de geriatrische patiënt? 

‘Het zijn oudere mensen die al een heel leven achter zich hebben. Ik vind dat die hele levensgeschiedenis echt wel respect verdient. Er vallen veel leeftijdsgenoten weg, maar voor deze mensen is het juist heel fijn om te kunnen praten over wat hen bezig houdt of wat zij hebben meegemaakt. Ik probeer het altijd zo te benaderen: stel dat mijn moeder hier terecht komt. Waar wil zij dan over praten? Zo probeer ik ook met mijn patiënten om te gaan. 

Boven de geriatriebedden hebben we posters hangen met allemaal vragen. Hoe wil je aangesproken worden? Wat zijn je hobby’s? Heb je huisdieren? Hoe ziet de familie eruit? Zo kunnen wij altijd een persoonlijk gesprek met hen voeren.

De dankbaarheid van de patiënten is heel mooi te ervaren. Onze gang hangt vol met kaarten die we hebben gekregen. Wij zien de patiënten echt als mens, maar veel mensen willen ons ook als mens zien. We proberen echt die persoonlijke band op te bouwen. De patiënten zijn erg afhankelijk van ons en is het dus belangrijk dat ze zich veilig voelen. Ons werk is dus heel menselijk.’

Ik probeer het altijd zo te benaderen: stel dat mijn moeder hier terecht komt. Waar wil zij dan over praten?

Wat maakt de GTU verder zo bijzonder? 

‘Op de GTU hebben we ook een huiskamer waar mensen gezamenlijk kunnen eten en activiteiten kunnen ondernemen. Het is belangrijk dat deze patiënten veel bewegen en prikkels krijgen. Zij moeten juist uit bed, eten en zorgen dat het dag en nachtritme niet omdraait. We werken hierin veel samen met andere disciplines in het ziekenhuis zoals fysiotherapeuten en diëtisten. De patiënten op de GTU krijgen bijvoorbeeld dagelijks een eiwitshake en er wordt rekening gehouden met juiste voeding. Als we even tijd hebben geven we patiënten wat extra aandacht. Vooral na een operatie, maar soms ook bij verminderde mobiliteit door een kneuzing, is het mobiliseren erg belangrijk. Naast de begeleiding hiervan door de verpleegkundige en fysiotherapeut op de afdeling is er ook een oefenzaal waar ze ’s morgens kunnen oefenen in bijvoorbeeld een loopbrug onder begeleiding van de fysiotherapeut. Er wordt daarna gezocht naar een revalidatieplaats waar ze verder kunnen revalideren.’

Wat voor soort patiënten zie je verder voor de Urologie en Traumatologie? 

‘Het leuke aan het werken op deze afdeling is dat hier dus enorm veel verschil in zit! Voor de Urologie zien we meestal mannen in de leeftijdscategorie 50 tot 90 jaar. Voor de Traumatologie zien we mannen en vrouwen tussen de 18 en 90 jaar. Deze groep is zo ontzettend divers, dat maakt het werken echt geen dag hetzelfde. Je ziet hier echt een doorsnede van de hele samenleving hier in Rotterdam en omstreken. 

Een leuk weetje van mij is dat ik Turks ben gaan leren. Ik zag in de wijkzorg waar ik toen nog werkte, veel Turkse patiënten en de taalbarrière maakte het werken toen wat lastig. Ik heb er nog steeds profijt van, want ik kan dus redelijk communiceren met Turkse patiënten die bij ons terecht komen.’

Een leuk weetje van mij is dat ik Turks ben gaan leren. 

Wat zijn doorgroeimogelijkheden als je bij jullie komt werken? 

‘Je kan hier aan de slag als algemeen verpleegkundige, maar je kan je bij ons ook specialiseren tot geriatrieverpleegkundige of oncologieverpleegkundige. Veel ziektebeelden op de afdelingen, voornamelijk voor de Urologie, zijn oncologisch van aard. We zien patiënten gemiddeld zo’n 2 of 3 dagen voor een behandeling, maar deze mensen hebben een heel traject in ons ziekenhuis te doorlopen. Je kan hier als oncologieverpleegkundige echt van toegevoegde waarde zijn. Daarnaast is het als mbo-verpleegkundige ook mogelijk om door te leren tot hbo verpleegkundige. Je kan bij ons diverse scholingen volgen zoals urologiescholingen. Je kan je daarmee scholen in de ziektebeelden op het gebied van Urologische zorg. Dat is echt heel leuk en goed voor je eigen ontwikkeling. Genoeg opties dus!’

Hoe houden jullie je bezig met ontwikkelingen en innovaties op de afdeling? 

‘Iedereen die bij ons werkt zit in 1 of meerdere werkgroepen. Ik ben aangesloten bij de werkgroep van Geriatrieverpleegkundigen. 1x in de 2 maanden hebben we met elkaar een overleg en we hebben allemaal een bepaald onderwerp onder onze hoede. Mijn onderwerp is bijvoorbeeld valpreventie. Dit doen we de kwaliteit op de afdeling te borgen. Andere voorbeelden voor werkgroepen zijn: medicatie, handen uit de mouwen (denk hierbij aan handhygiëne en infectiepreventie) en bevoorrading. Iedere maand hebben we ook een themamaand. Deze maand gaat dat bijvoorbeeld over wondzorg. Dus daar hebben we dan echt focus op in de dagstart en de dagafsluiting. Bijzonderheden worden dan doorgenomen met elkaar, dat is bijvoorbeeld wanneer er een wijziging is in het protocol.’

Jullie zijn onlangs gestart met zelfroosteren op de afdeling. Hoe gaat dat? 

‘Heel goed! Dat werkt erg fijn want we hebben nu een roosterfase waarin je je gewenste rooster invult. Vervolgens volgt er een dialoogfase. Dan kan je zien waar er nog gaten zijn en waarin we met elkaar moeten schuiven. Daarna wordt het rooster definitief gemaakt door de capaciteitsplanner. Hierdoor heb je zelf dus wat meer invloed op wanneer je werkt en welke diensten je werkt.’

Je hebt zelf dus wat meer invloed op wanneer je werkt en welke diensten je werkt.

Wat wil je je toekomstige collega’s meegeven?

‘We werken echt in een heel leuk team. Voor de Urologie werken we met verschillende artsen samen, voor de Traumatologie werken we meer gericht met een vaste (zaal)arts en er is een vaste verpleegkundig specialist op de afdeling. We hebben een fijne verstandhouding met elkaar. Dat maakt dat het werk- en ook het leerklimaat echt veilig zijn. We kunnen altijd bij elkaar terecht met vragen, om even te sparren of gewoon om even bij te kletsen. We hebben elkaar waar nodig en dat is echt heel fijn!’

Wil jij net als Marieke aan de slag als verpleegkundige op onze chirurgische afdeling Traumatologie, Urologie & GTU? Bekijk dan hier onze chirurgische vacatures en solliciteer!!